"Because we are one big family!" De afsluitende woorden van onze President Stephanie Urchick tijdens de Presidential Peace Conference Istanbul.
De familie bestaat uit rastafarians, Crocs, een colbert dat 18 kilo weegt omdat deze voor en achter bepind is, naaldhakken, hoodies, Afrikaanse klederdracht, driedelige pakken, designkapsels, hoofddoeken, blote benen in klompjes, baseballpetten met het Rotarylogo, sneakers met dubbele zolen, bakkebaarden, major donors.
Iedereen zo ongelooflijk anders, maar we hebben allemaal dezelfde wens: wat kunnen we als Rotarians bijdragen om de wereld beter te maken? Deze saamhorigheid doet iets met je. Healing in a Divided World... Vanuit alle windstreken, werkelijk!
De workshops en lezingen waren divers: ik heb me geconcentreerd op een aantal thema's: - hoe we wel/niet luisteren als iemand iets vertelt en in hoeverre we in staat zijn om -los van mening/vooroordeel - te reproduceren wat de ander vertelde. Waar begint onbegrip en en eindigt respect? - de invloed van fakenieuws, misinformation, welke waarheid, hoe kwetsbaar we zijn als we in het goede willen geloven? - hoe we Rotaractors/Interactors kunnen voorbereiden op Today’s Youth, Tomorrow’s Peacebuilders.
De inhakker: Het verhaal van Freddy Mutanguha uit Rwanda.
Van Crocs tot naaldhak: iedereen heeft tot de tenen gevoeld hoe dit ons allen raakte.
Omdat Rutger er ook was, kan iedereen zijn ervaring hier lezen! Het is een prachtige samenvatting zoals ik het ook heb beleefd.
Inspiratie, stof tot nadenken, het weerzien van vele internationale collega's... Waardevol!
No comments:
Post a Comment